Het komt veel voor dat dieren zich ophouden in lang gras dat gemaaid moet worden. Landbouwmechanisatie en -onderzoek hebben zich gericht op het effectief vinden van de dieren. Om zo de dramatische gevolgen te vermeiden.
Van 2005 tot en met 2011 hebben beheerders van in het wild levende dieren daarom boeren en onderzoekers bij elkaar gebracht en ontstond het project "Entwickelung und Erprobung eines Trägersystems mit Sensortechniken zur auffindung wildlebender Tiere beim Mähen landwirtschaftlicher Flächen - Wildretter". Onder andere landbouwmachine-fabrikant Claas, de firma ISA industriële techniek, het Duitse centrum voor lucht- en ruimtevaart en de overheid hebben samengewerkt aan een automatische wildredder.
In 2012 hebben de projectpartners de ideeën uitgewerkt naar functionele ontwerpen voor in de praktijk bruikbaar systeem. Uitgangspunt is de infraroodsensor van ISA Industrie Elektronik geweest. Die sensor was op dat moment al enkele jaren op de markt, maar tot dan alleen in een uitvoering die door mensen kon worden gedragen. Als je ermee door het gras liep herkende deze via een rij van infraroodsensoren de warmte van wilde dieren en nesten in het gewas. Dat werkte tot een breedte van zes meter.
In de handel zijn ook enkelvoudige infraroodsensoren geweest. Je kunt deze vergelijken met een zaklamp die de warmte van het wild detecteert. Die hebben daardoor ook de beperking van een zaklamp zoals de hoek van de bundel die het zoekgebied beperkt. De bundel en hebben het resultaat van de speurtocht bepaalt.
Voor de infraroodsensoren is gebleken dat bij het toenemen van de buitentemperatuur overdag de warmtesensor minder bruikbaar werd. De hotspots gaan op in de reflectie van andere, opwarmende, objecten zoals paaltjes en bladeren van planten.
Daarnaast speelt de resolutie een belangrijke rol. Omdat de dieren vaak bedekt zijn door het gewas dient de sensor gedetaileerd te kunnen waarnemen. Daardoor kunnen tegenwoordig met de juiste materialen en mensen alle hotspots van reekalveren die zich in het te maaien gras bevinden gevonden gevonden worden. Belangrijk is dat het gehele perceel zorgvuldig wordt afgezocht.
De projectgroep heeft daarom de ISA-wildredder verbeterd en geschikt gemaakt voor rijdende trekkers. De juiste combinatie verhoogde aanzienlijk de kans dieren te vinden. Helaas is de snelheid van de machines zo groot dat vaak niet tijdig geremd kan worden. Dat is waarom de sensoren tegenwoordig naast de maaier in de volgende snede van het te maaien gras speuren of zelfs onder drones worden toegepast. De techniek brengt wilde dieren en nesten in kaart met gps, zodat het droneteam of de tractorchauffeur een werkgang lang de tijd heeft om actie te ondernemen.
De wildredders verjagen de dieren namelijk niet zelf.